Szczelne mieszkanie sprzyja powstawaniu tlenku węgla, a to może doprowadzić do TWOJEJ ŚMIERCI

2015-11-17, Agnieszka Meka - Specjalista ds. BHP

Każdego roku, w porze chłodnej, środki masowego przekazu donoszą o wypadkach śmiertelnego zatrucia czadem – tlenkiem węgla. Najczęściej dochodzi do nich w łazience wyposażonej w gazowy grzejnik wody przepływowej, popularnie zwany piecykiem gazowym albo kąpielowym, a także „junkersem”, od nazwiska wynalazcy i wytwórcy. Mówi się często o zatruciach „w sezonie grzewczym”, nie należy jednak tego traktować jako zagrożenia spowodowanego większym zużyciem paliw na ogrzewanie mieszkań. „Sezon grzewczy” to pora chłodna, w której mieszkańcy zamykają szczelnie okna i to jest główna przyczyna zatruć.

W 2012 roku z powodu zatrucia tlenkiem węgla zginęło 88 osób, MSW cały czas apeluje o większą rozwagę podczas ogrzewania domów.

Co to jest czad?

Czad - tlenek węgla (symbol chemiczny CO) jest gazem silnie trującym, bezbarwnym i bezwonnym, nieco lżejszym od powietrza, co powoduje, że łatwo się z nim miesza i w nim rozprzestrzenia. Powstaje w wyniku niezupełnego spalania gazu (lub innych paliw) spowodowanego brakiem odpowiedniej ilości tlenu, niezbędnej do zupełnego spalania. Może to wynikać z braku dopływu świeżego (zewnętrznego) powietrza do urządzenia, w którym następuje spalanie albo z powodu zanieczyszczenia, zużycia lub złej regulacji palnika gazowego.

Dlaczego jest niebezpieczny?

Niebezpieczeństwo zaczadzenia wynika z faktu, że tlenek węgla jest gazem niewyczuwalnym zmysłami człowieka. W układzie oddechowym człowieka tlenek węgla wiąże się z hemoglobiną krwinek 250 razy szybciej niż tlen, blokując dopływ tlenu do organizmu. Stwarza to poważne zagrożenie dla zdrowia i życia człowieka. Następstwem ostrego zatrucia może być nieodwracalne uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, niewydolność wieńcowa i zawał albo nawet natychmiastowa śmierć.

Co zrobić aby uniknąć zaczadzenia?

przed każdą kąpielą należy dobrze przewietrzyć łazienkę,
szczelne okna powinny być wyposażone w nawiewniki powietrza,
dopływ powietrza przez nawiewniki, przy zamkniętych oknach, jest jednak niewystarczający do zupełnego spalania gazu; w związku z tym w czasie kąpieli powinno być uchylone okno lub otwarty wywietrznik (lufcik), tak, aby świeże powietrze mogło swobodnie dopływać do mieszkania, a poprzez mieszkanie do łazienki,
zasłanianie kratek wentylacyjnych, zarówno nawiewnej w drzwiach do łazienki, jak i wywiewnej na wlocie do przewodu wentylacyjnego grozi śmiertelnym zatruciem, w czasie kąpieli nie należy używać innych urządzeń służących do spalania gazu (kuchenka gazowa, piekarnik) bowiem powodują one zmniejszenie ilości tlenu w mieszkaniu, co sprzyja niezupełnemu spalaniu gazu,
kąpiel w łazience, połączona z kilkakrotnym włączaniem i wyłączaniem piecyka gazowego, powinna trwać jak najkrócej
„dogrzewanie” mieszkania za pomocą spalania gazu w piekarniku, grozi śmiertelnym zatruciem tlenkiem węgla.

Jak samemu sprawdzić prawidłowy ciąg powietrza?

Można to zrobić w bardzo prosty sposób poprzez przykładanie kartki papieru do otworu, bądź kratki wentylacyjnej; jeśli nic nie zakłóca wentylacji, kartka powinna przywrzeć do wyżej wspomnianego otworu lub kratki.

Stężenie karboksyhemoglobiny we krwi (%) i objawy zatrucia:

10-20 Rozszerzenie naczyń skórnych, bóle głowy, uczucie ucisku w skroniach.
20-30 Ból głowy i uczucie tętnienia w skroniach
30-40 Silny ból głowy, nudności, wymioty, osłabienie, oszołomienie, zapaść.
40-50 Silny ból głowy, nudności, wymioty, osłabienie, oszołomienie, zapaść, zaburzenia czynności serca, przyspieszone tętno i oddech.
50-60 Zaburzenia czynności serca, przyspieszone tętno i oddech, śpiączka przerywana drgawkami.
60-70 Śpiączka przerywana drgawkami, upośledzenie czynności serca i oddychania, możliwa śmierć.
70-80 Nikłe tętno, zwolnione oddychanie, porażenie oddychania i śmierć.

Paradoksem jest to, że zmarły na pierwszy rzut oka sprawia wrażenie okazu zdrowia. Karboksyhemoglobina zabarwia skórę na różowo.
Niestety tlenek węgla dostaję się z krwią matki do krwi płodu i może powodować śmierć dziecka, nawet, jeśli matka przeżyje.

Pierwsza pomoc dla zaczadzonego:

należy natychmiast zapewnić dopływ świeżego, czystego powietrza,
jak najszybciej wynieść osobę poszkodowaną w bezpieczne miejsce, na świeże powietrze,
rozluźnić poszkodowanemu ubranie – rozpiąć pasek, guziki, ale nie rozbierać go, gdyż nie można doprowadzić do jego przemarznięcia
wezwać służby ratownicze (pogotowie ratunkowe – tel. 999, straż pożarna – tel. 998 lub 112),
Jeśli po wyniesieniu na świeże powietrze zaczadzony nie oddycha, należy niezwłocznie przystąpić do wykonania sztucznego oddychania i masażu serca.

Pamiętajmy ! Od stosowania się do powyższych rad może zależeć zdrowie i życie Twoje oraz Twoich bliskich. Wystarczy jedynie odrobina przezorności.